Yılbaşı akşamı
Kız:
Uzatır elindeki hediyeyi
Aslında yüreğini
Oğlan:
Keşke söyleseydin ben de alırdım der
Kızn yüreği paramparça
Söylenecek söz mü bu?
Hem de o anda
Keşke taş olup sussaydı da
Bunu söylemeseydi
Kızın kulaklarında uğultu
Oğlan yaptığından habersiz
Tepkisiz
Kızsa oğlanın yerine
Mazeretler yaratmanın peşinde
Kırılan yüreğinin tamiri telaşında
Ancak sabrın da bir sonu var
Oğlanın bu tepkisizliği
Her söylenmeyesi sözleri
Sevgisinden kırıntılar koparırken
Sonunda kızın sevgisi
Sadece bir kırıntı

07.03.1998
Ankara

Yok

İlk günden sevdiğini söyleyecek kadar
Bilmiyorsun sevgiyi
Bilmiyorsun sevginin
Bakışlarda, hareketlerde
Anlam kazandığını
Bir demet çiçeğin
Seni seviyorum demekten
Daha sevgi dolu olduğunu
Düzelir mi diye beklemenin
Anlamı yok
Sonu yok
Bekleyecek kadar vakit yok
Düzelmeni beklerken
Kaybettim sevgiyi
Sana verecek sevgim yok
Yok artık seni düşününce
İçimde bir telaş heyecan
Uzatmaları yaşıyoruz
Sessiz ve bile bile
Hoş
Uzatmanın anlamı yok


07.03.1998
Ankara

Vefasızlık diz boyu bende
Küstürüyorum gerçek dostları
Birde utanmadan
Nerede diyorum
Dost insanlar
Sen onları elinde tutamazsan
Kalır mı yanında?
Takvim yaprakları gibi
Kalır geride
İlerlersin zaman denilen boşluğun içinde
Yanında dostun olmadan
Edinmek kolay
Zor olan sürdürmek
Ama senin çabana kalmış
Ara da, dost olduğunu göster
Dostlara
Dostun da ihtiyacı var sana
Dostluk bencillik değil ya
Ara da sor be
Sor hali ne
Vefasız

28.12.1997
Ankara

Aşk diyeti

Çocukça bir kaçış değil aslında bu
Onu bana daha yakınlaştırmak
Anlamasını istiyorum beni seviyor mu?
Gözlerinde beni kaybetme korkusunu göremedi
Belki sevmiyor
Belki farkında değil
Amacım zor elde edileni oynamak değil
Ama insanlar iyi niyetten anlamıyor
Nasıl olsa elimde diyor
Ve bilmiyor kıymetini
Elinden uçuncaya kadar
Hazırlıyorum kendimi
Ayrılığa
Belki ayrılmayız
Dha iyi ya
Sevincim bin kat aratar
Dönmec,n ortasındayım
Bilerek yavaşlıyorum
Korkutur ya bilinmeze yol almak
Ya mutlulukla kavuşacak kollarım
Ya da yalnızlığı saracak
Yüreğim bilir yalnızlığı
Bilir de ondan korkar
İstemez ayrılmayı
Ama neye yarar
Beraberlik
Birlikteyken kaybetme korkusu olmayınca
Yaşanılan güzel günlerin karşılığı
Bu göz yaşları
Demek ki gerçekten yaşanmış
Gerçekten mutlu olunmuş
Sıra diyetini vermekte
Ağır olsa da bu diyet
Çekiliyor
' o anlar' hatırlanarak
Dudağının kenarıda küçük bir tebessümle

04.01.1998
Ankara

Yalan dünya

İkiyüzlülüğnde yaşamın
Büyütüyorum kendimi
Korumaya çalışarak çocuk yüreğimi
Çok zor, insanlar şeytanca davranırken
Dozt görünen, dost değil
İnanıyorum safça
Açıyorum kendimi
Çırılçıplak kalıyorum
Savunmasız karşısında
Sonra diyorum bu son
Yok bir daha
Ama dedim ya çocuk yüreğim
Aldanıyor başka bir yalancıya

28.12.1997
Ankara

Yaptıklarımın pişmalığı değil bu
Emin olamamanın pişmanlığı
Gideceğini bilmek değil
Aradaki tek engel
Yaşamı zaten tanıyamazken
Bir de kendini tanıyamamak
Ayak uyduramamak
Kendimdeki değişikliklere
Yakalayamamak kendimi
Gönül fahişeliğimi yapıyorum
Farkına varmadan
Düşünmek bile eziyor içimi
Ben olamam bu
Bu kadar kötü müyüm
İçimdeki son iyilik kırıntılarının
Göstergesi mi
Bu vicdan azabı
Vazgeçtim herşeyden
Tek dileğim iç huzur
Kendi hesaplaşmamda kendime yenilmemek
Kurta Allah'ım beni bu ezadan
Ağır geliyor omuzlarıma
Taşıyamıyorum

28.12.1997 - Ankara

Zaman

Saate bakıyorum 14:45
Özgürlüğe tam bir saat beş dakika
Hadi hadi geç artık diyorum
Sani zaman bende sonsuzmuşçasına
Bilmiyorum kaç saatten eksilecek
Bu bir saat beş dakika
Yirmi yaş için erken belki de bunları düşünmek
Ama bilinmez
Yürek yaşı kaç bilmiyorum
Yorgunluğuna, bıkmşlığına bakılırsa
Epey yol almış
Beden ayak uyduramıyor
Yorulmuş yaşanılanlardan
Buhranlı saatlerin kelamları bunlar
Mutluyken nasıl da at gibi koşuyor
Şu zaman
Yürekse bedeni bile solluyor
Coşarak
Şu körolasıca zaman neden durmaz
Mutlu anlarda
Neden sozsuzlaşmaz
Akar gider
Geride tebessümüü bırakarak
Yaşanılanlar hep hızlı, acımasız
Mutluluk ise anılarda bir iz
Saate bakıyorum15:00
Özgürüğe tam bir saat
...
01.09.1997

Küçük bir kız gibi

Dönüşünü bekliyorum sabırsızlıkla
Belki bugün gelmiştir diye
Dışarı bile çıkmıyorum akşamları
Arar da bulamazsın diye
Her gece yatarken
Herhalde daha dönmedi
Yoksa mutlaka arar diye avutuyorum kendimi
Günüm de sen, gecem de yine sen
Gözümün önünde hep ellerin
Bana dokunuşun
Elindekinin kıymetini bilemeyen ben
Şimdi ağlıyorum derinden, sessizce
Yüreğim acıyor inan senden uzak olunca
Seni sadece gözlerim kapanınca görmek
Bana yetmiyor
Gözbebeğinin karasında görmek istiyorum kendimi
Boşvermek istiyorum dünyayı, herşeyi
Bir tek biz
Şımarmak istiyorum sana yine küçük bir kız gibi
Sonra kızdırmak
O zaman daha güzelsin çünkü
Sevgim çok zor biliyorum
Bazen çekilmez olduğum da doğru
Bunlar hep sevgimden, gururumdan
Aklımca ezilmiyorum, boyun eğmiyorum sana
Yüreğim parça parça olurken
Sen de haklısın, ne kadar dayanabilirsin buna
Söz versem sana
Küçük bir kız gibi
Üzmeyeceğim desem bir daha
Döner misin bana ?

01.09.1997

Köşe Kapmaca

Tam iki yaz önce
Arkadaşımın sevgilisi olarak çıktın karşıma
Benim için yeni bir arkadaş
Dileğim hep öyle kalman
Çocukça davranışların
Patavatsız tavırların
İçine kapanık, kırılgan tabiatın
Dostluk dolu kalbin var
Ürkek bir çocuk gibi
Çekinerek yaklaşıyorsun insanlara
Kırılmaktan yorulmuş
Yüreğin ise vazgeçmiyor

01.09.1997
Konuşmak istediğinde
Bilerek engel oldum
Arkadaşlıktan öteye gitmeyen duygularım
Seninle köşe kapmaca oynamayı istemedi
Söyleyeceklerimle istemeden kırardım seni
Ki bu en son isteğim
Sen de belki farkında olmadan
Kaçanı kovalıyorsun
Gözlerin kapalı
Bilmiyorum
Belki başka bir mekanda
Başka bir zamanda
Olurdu kim bilir
Ama benim gözlerim de kapalı
Kovalarken kaçan başka birini