Yeni, yeni bir rüzgar başladı
Okşuyor saçlarımı
Dokunuyor tenime ılık ılık
Gözlerimden kalbime
Akıyor bir ışık
Tedbir almalı mı
Bu esen yel de kasırga olur mu
Bir an düşünüyorum
Ama sonra kalbimin sesini dinliyorum
Evet bırakıyorum kendimi yele
Kuru bir yaprak misali
Savursa da beni bilmediğim yerlere
Kabulleniyorum her şeyi
Adı aşk olan bu eziyetin kadrine
97 Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder