29 Kasım 2010 Pazartesi

Anılar

Biriktiririz, hem de ömrümüz boyunca
Pul, peçete,...
Anılar
Elle tutamayız, ama hep bir yerlerde gizlidirler
En çok da mutlu olduklarımızı
Kötü anıları unuturuz
Saklarız
Kendimizden bile
Eski mektuplar, foroğraflar
Mutlu günlerdi
Yine de hüzün veriyor
Şimdi çoğunu görememek
Sesini duyamamak
Zaman geçtikçe
Çevremdeki insanlar değişiyor
Mekan değişiyor
Aynaya bakan yüz değişiyor
Tek koruyabildiğim yüreğim
Lise yıllarından kalma küçük pusulalar
Platonik aşklarımı
Çoukluğumla ezip geçtiğim beni sevenleri
Yaşanmasından pişmanlık duyduğum arkadaşlıkları hatırlatıyor
Keşke her tanıdığımız ve sevdiğimiz insan
Hep bizimle kalabilse
Biraz da insanları biriktirebilsek
Bencilce de olsa hayali bile güzel
Benim bıraktıklarım da böyle düşünür mü acaba?
Söyleyin onlara ben istemedim bırakmayı
Hayat
Gün olupta yollarımız kesişmişse eğer
Bilin ki hiç birinizi unutmadım
Öyle yada böyle anılarım da yaşıyorsunuz
Hiç birinize kızgınlığım yok
Ama kırgınlıkları hala taşıyorum
Yüreğim ezilerek
Yine bir gün keşisirse yollarımız
Koşarım size gülerek

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder