Utanır bakamazdım gözlerine
Ama kalbim hep sana dönüktü
Hata ettim, suç benim
Tanımadan inandım sana
Aşıktım, sevmiştim anlasana
Senden benim etrafımda pervane olmanı istemedim
Hakkettiğim ilgiydi beklediğim
Sense zaman bile ayırmadın
Ya işin vardı, ya da uykun
Neydi benden esirgediğin
Kırkı çıkmadan sevgimizin
Ayrılmayı istedin
Yine bakamadım gözlerine
Yüreğimde fırtınalar
Seni üzmemek için dedin
Başkalarından öğrendim doğruyu
Yine yalan söylediğini
Bari ayrılırken esirgemeseydin
Dürüstlüğü benden
Sevmiyorum seni
Sıkıldım senden deseydin
Saygı duyardım en azından
Şimdi nefret bile kalmadı
Kalmadı sana dair bir şey
Sadece ilk haftanın tebessümlü hatıraları
Ve kurutulmuş iki gül
97 Ankara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder