Anılar

Biriktiririz, hem de ömrümüz boyunca
Pul, peçete,...
Anılar
Elle tutamayız, ama hep bir yerlerde gizlidirler
En çok da mutlu olduklarımızı
Kötü anıları unuturuz
Saklarız
Kendimizden bile
Eski mektuplar, foroğraflar
Mutlu günlerdi
Yine de hüzün veriyor
Şimdi çoğunu görememek
Sesini duyamamak
Zaman geçtikçe
Çevremdeki insanlar değişiyor
Mekan değişiyor
Aynaya bakan yüz değişiyor
Tek koruyabildiğim yüreğim
Lise yıllarından kalma küçük pusulalar
Platonik aşklarımı
Çoukluğumla ezip geçtiğim beni sevenleri
Yaşanmasından pişmanlık duyduğum arkadaşlıkları hatırlatıyor
Keşke her tanıdığımız ve sevdiğimiz insan
Hep bizimle kalabilse
Biraz da insanları biriktirebilsek
Bencilce de olsa hayali bile güzel
Benim bıraktıklarım da böyle düşünür mü acaba?
Söyleyin onlara ben istemedim bırakmayı
Hayat
Gün olupta yollarımız kesişmişse eğer
Bilin ki hiç birinizi unutmadım
Öyle yada böyle anılarım da yaşıyorsunuz
Hiç birinize kızgınlığım yok
Ama kırgınlıkları hala taşıyorum
Yüreğim ezilerek
Yine bir gün keşisirse yollarımız
Koşarım size gülerek

Üzgünüm

Üzgünüm
Aradaki mesafeler beni sana
Unutturduğu için
Ben unutmazken
Üzgünüm
Her gece gözlerim dolarak
Telefonun başında oturmaktan
Üzgünüm
Seni gerçekten sevmekten
Sen beni sevmezken
Üzgünüm
Çünkü sen sevmeyi bilmiyorsun
Sevmek söylemekle olmuyor güzelim
Beni düşündüğünde
İçin acıyor mu?
Gözlerin doluyor mu?
Sanmam...
Üzgünüm
Beni sevmeyen birini
Sevdiğim için
Anlıyor musun?
Sadece üzgünüm

Didem'e

Daha gün doğmadan açtı gözlerini
İçinde tarif edemediği bir heyecanla
Dalgalı kısa saçlarında gezdirdi ellerini
Erken daha çok erken diye mırıldandı
Martıların kanadında aşarken denizleri

Çocukluk Aşkı

Birlikte büyüdük
Aşklarımız anlattık birbirimize
Kıskandığımızı belli etmeden
Haklıydın
Yaptığımız, yanlış timing'di
Mesafeler engellemez sandım,
Oysa yeni filizlenen bu mutluluğu
Sevgisiz, susuz bıraktı
Bu mesafeler
Oysa bayram sevinciyle başlamıştık
Yıllarca hayali kurulan
İşte olmuştu
Neydi eksik olan
Hayır hayır hiçbir eksik yoktu
Gurur
İkimizin de fazlasıyla sahip olduğu
İnat
Çocukluğumuzun kavga sebebi
Birbirimize telefon kadar yakınken
Aramıza okyanuslar koymayı tercih ettik
Keşke hiç başlamasaydık
Seni zorlamasaydım
Hiç olmazsa arkadaş kalırdık
Bak şimdi onu bile beceremiyoruz
Görünce birbirimizi
Bir tebessümü bile esirgiyoruz
İnat ve gurur uğruna
Yıllar sonra
Sen elin
Ben elin olunca
Ne olur
Arkadaşım de ve sarıl bana
97 Balıkesir

Hep Aynı

Nefret
Sana ilk duygum
Hani en büyük aşkları başlatan
Sonra o ince çizgiyi geçtim
Aşktı
Sana hissettiğim
İnsan kandırılmaz
Razı olur kanmaya
Ben de bile bile kandım sana
Ardından cehenneme gelirim derdin
Cehenneme gelmeni isteyemezdim
Yanımda olman yeterdi
Fakat sen kilometreleri bile aşamadın
Elde etmiştin ya bir kere
Nasıl olsa seviyordum seni
Yine de katlandık birbirimize
Ben hala seviyordum
Hem de beni sevmediğini bildiğim halde
Evet ben istedim ayrılmayı
Hayır, demeni istedim
Bırakmam seni, demeni bekledim
Oysa cevap, sen bilirsin oldu
Sesinde şaşırmışlık vardı
İnanamadın
Seni bırakmama
İnkar etme üzülmedin bittiğine
Senden ayrılık
Bana ölüm getirir sanırdım
Yanılmışım
Yeni aşklar beni bulmakta gecikmedi
İlk bakışlar, ilk duygular
Farklı belki
Ama sonlar hep aynı

97 Balıkesir

Sen....

Sevgisizliğin kıyısında
Yürüyorum
Yalın ayak
Elimde sevgi tohumlarıa
Gözlerim
Kararan ufka çevrili
Aydınlığa hasret
Dilimde sevda türküleri
Daha önce söylenmemiş
Kalbimde kanat çırpınışları
Esaret nedir bilmeyen
Gözümde iki damla yaş
Nehirlerden daha coşkun
... ve sen
Sevmeyi bilmeyenim

97 Ankara

Yalancı Sevgilim

Aşkımsın, aradığımsın derdin
Utanır bakamazdım gözlerine
Ama kalbim hep sana dönüktü
Hata ettim, suç benim
Tanımadan inandım sana
Aşıktım, sevmiştim anlasana
Senden benim etrafımda pervane olmanı istemedim
Hakkettiğim ilgiydi beklediğim
Sense zaman bile ayırmadın
Ya işin vardı, ya da uykun
Neydi benden esirgediğin
Kırkı çıkmadan sevgimizin
Ayrılmayı istedin
Yine bakamadım gözlerine
Yüreğimde fırtınalar
Seni üzmemek için dedin
Başkalarından öğrendim doğruyu
Yine yalan söylediğini
Bari ayrılırken esirgemeseydin
Dürüstlüğü benden
Sevmiyorum seni
Sıkıldım senden deseydin
Saygı duyardım en azından
Şimdi nefret bile kalmadı
Kalmadı sana dair bir şey
Sadece ilk haftanın tebessümlü hatıraları
Ve kurutulmuş iki gül
97 Ankara

Başaramadın

Çocuk gözlerimle gördüm gözlerini
Yalan bakış nedir bilmeden
Çocuk kalbimle sevdim seni
Katıksız ve saf
Çocuk ellerimle tuttum ellerini
Hoyrat olduğunu bilmeden
Çocuk aklımla inandım sana
Bilmeden içindeki çocuğun
Yıllar önce öldüğünü
Güçlü olduğunu söylerken bile gücün yok
Çünkü içinde çocuk yok
Başaramadın içimdeki çocuğu öldürmeyi
Sadece biraz hırpaladın, insanlardan korkuttun
Ama ben onu yine eski haline döndüreceğim
Yine öğreteceğim gülmeyi ve insanları sevmeyi
Senden sadece aldatılmışlık kaldı geriye
Sahte sevgiye, sahte sevinçlerime
Neden izin verdin
Neden yalancı mutluluklar tattırdın
Sen o mutlulukları paylaşmazken
Ne düşündün
Neye inandın
İnsanların acı çekmesinden zevk alıyor
Olamazsın

Alıyor isen neden yaşıyorsun
97 Ankara

Kalbimdeki Adam

Bir bakışta başladı, daha ben anlamadan
Önce göz bebeklerimdeydi; Sonra
Sonra, baktım ki kalbime girmiş
Evet hissediyorum kalbimde
Beni hiç düşünmeden, kalbimde bir yer ediniyor
Yeni heyecanlar, sevinçler ve üzüntüler beni bekliyor
Adam bunları hiç düşünmüyor
Sadece kalbime giriyor
Adam kalbimde aşkı yaşıyor
Aşkı, mutluluğu
Bense kendi payıma kalanı
Mutsuzluğu
97 Ankara

Benim Yalnızlığım

Kaderim bu benim yalnızlık
Başta güldürenler de ağlatıyorlar sonunda
Tam buldum derken
Parmaklarımın arasından kaçıp gitmesi
Yok mu
İşte beni kahreden bu
İstiyorum
Ama beni sonsuza dek güldürecek olanı
O zamana kadar kapatıyorum kapılarımı

Onda zaten var anahtarı
95 Ankara

Yeni Aşk

Yeni, yeni bir rüzgar başladı
Okşuyor saçlarımı
Dokunuyor tenime ılık ılık
Gözlerimden kalbime
Akıyor bir ışık
Tedbir almalı mı
Bu esen yel de kasırga olur mu
Bir an düşünüyorum
Ama sonra kalbimin sesini dinliyorum
Evet bırakıyorum kendimi yele
Kuru bir yaprak misali
Savursa da beni bilmediğim yerlere
Kabulleniyorum her şeyi
Adı aşk olan bu eziyetin kadrine
97 Ankara